Fernando Wolff Mendonca
Proces nabywania języka mówionego i pisanego jest analizowany z perspektywy społeczno-historycznej, z wykorzystaniem koncepcji Wygotskiego i Łurii. Poruszono kwestię odpowiedniej świadomości w interakcji z innymi, mechanizmów mózgowych wykorzystywanych do przetwarzania języka mówionego oraz tworzenia pojęć, które prowadzą do przyswojenia kulturowego instrumentu zapisu, jakim jest pismo. Ustanowiono związek z perspektywą przetwarzania informacji, ponieważ analiza zaburzeń przetwarzania słuchowego wymaga pewnych pojęć używanych współcześnie do zdefiniowania tego, co ucho robi z tym, co słyszy, dopóki nie dotrze do centralnego układu nerwowego i wyspecjalizowanych obszarów. Poprzez studium przypadku dotyczące przetwarzania słuchowego możemy uzyskać kompleksowy obraz tego, jak dziecko jest ukonstytuowane w swoich interakcjach i jak druga osoba ma trudności z pracą ze zmianami w przetwarzaniu badanego przedmiotu. Mamy zatem próbkę środków dokonanych w kontekście społecznym i kulturowym doświadczanym przez podmiot i analizowanym w świetle wyżej wspomnianego odniesienia.